Ik wilde enige tijd geleden mijn lief verrassen met een romantisch lang weekend in de Ardennen. Maar waar en hoe was nog een groot vraagteken. Mij oriënterend op de mogelijkheden op internet kwam ik terecht op de site van La Truite D’argent (www.la-truite.com) Een combinatie van een hotel, studio’s en comfortabel ingerichte cabanes gelegen in een klein beekdal vlakbij Houffalize. De kleinschaligheid, persoonlijke noot, bijna voelbare gastvrijheid en liefde voor de regio die spraken uit de website maakten mij buitengewoon nieuwsgierig. Daar moesten we heen! Omdat wij beiden dol zijn op houtkachels en houten huisjes wilde ik een cabane boeken en gelukkig lukte het om op de gewenste data te reserveren. Opgetogen en vol goede zin reisden we af naar de Ardennen. Het was oktober maar de temperaturen lagen overdag nog dicht tegen de 20 graden. Heerlijk weer om er op uit te gaan de komende dagen dus. Daar aangekomen laat in de middag werden we hartelijk welkom geheten door Bob en Henja, de Nederlandse eigenaren. Na een korte kennismaking en introductie van de mogelijkheden die ze bieden, namen we intrek in onze cabane. Een heerlijk houten onderkomen van alle gemakken voorzien. Zoals gezegd keken wij uit naar heerlijk broeien met een boek en borrel voor de houtkachel, dus die hebben we gelijk aangestoken. Met de drie zakken hout die we hadden meegenomen zouden we het niet kouden krijgen. Sowieso niet mogelijk trouwens, want ieder huisje is ook voorzien van CV. Gelukkig had Bob gewaarschuwd niet te enthousiast te stoken, omdat het anders een “zweethut” zou worden, dus hebben we ons ingehouden.

Nadat we hadden genoten van een goed glas wijn en de door ons meegebrachte lekkernijen, leek het ons leuk om nog even naar het restaurant te gaan. Deze is meestal alleen voor gasten geopend. De bar had er, bij het inchecken, zeer uitnodigend uitgezien. Daarnaast waren we nieuwsgierig naar welke gasten er nog meer waren en de menukaart omdat we ook nog een avond daar wilden eten. Er zaten nog wat mensen na te tafelen en we installeerden ons aan de bar. Genietend van een drankje kwamen we al gauw aan de praat met de eigenaren. Nog een lekker biertje verder en het gesprek ging over hoe voor hun alles begon, het muziekfestival dat ze organiseren (waar ze een haat/liefde verhouding mee hebben) en over hun en onze toekomstdromen. Het was een warme ontvangst en een zeer gezellige avond! Natuurlijk hebben we ook een avondje dineren gereserveerd op onze laatste avond ter afsluiting van ons verblijf. Henja had verteld dat ze alles zelf kookt en bij voorkeur met lokale producten. Voor zondag stond lamsfilet op het menu. Fijn vooruitzicht! De volgende dag, na heerlijk te hebben geslapen. Genoten we van een stevig ontbijt met spek en eieren en besloten we om de wandelronde naar Houffalize en terug te gaan lopen. Het weer was schitterend en toen we na de eerste kilometers gewend waren geraakt aan de bewegwijzering en kaartverhoudingen verliep de tocht voorspoedig. We lopen door bos, beekdalen en landbouwgebied en maken dankbaar gebruik van de plekken uit de wind om nog even goed van de zon te genieten.

In Houffalize aangekomen hebben we een koffiepauze gehouden en een wandelkaart gekocht voor de volgende dag. De horeca in Houffalize is niet supergezellig, maar er zijn wel een paar aardige tentjes. Stel je er echter niet te veel van voor. Wellicht is het in het hoogseizoen anders, maar dan zijn wij liever in rustiger streken. De tweede helft van de ronde was wat minder mooi en volgde voor een groot deel wegen waar ook auto’s reden. ’s Avonds genoten we opnieuw van de kachel en het lekkers dat wij hadden meegenomen. Enig verschil met de avond ervoor was dat we vandaag de bar niet hebben aangedaan.

Voor de volgende dag hadden we een route gekozen met minder autowegen en meer bos. Omdat het jachtseizoen was begonnen was het wel nodig te checken of de route toegankelijk is. Informatie daarover was gelukkig te krijgen bij de VVV in Houffalize, waar ook vrijwel alle routes hun startpunt hebben. Na een frisse nacht met nachtvorst, maar in een warm en comfortabel bed, werd er weer stevig ontbeten en hesen we ons in ons wandelkloffie. Het was helder en de zon scheen stralend. We zouden nu een route net ten Westen van Houffalize lopen die weliswaar de lokale snelweg kruiste, maar verder voor een groot deel door het bos en over akkerland liep. Onderweg konden we genieten van schitterende herfstkleuren en vergezichten. Onderweg zagen we sleedoornstruiken vol met vruchten waar je een heerlijk drankje kunt maken, waarover later meer. Ook kwamen we verschillende soorten paddenstoelen en veel sporen van wilde zwijnen en reeën tegen. Het was te hopen voor ze dat ze zich bijtijds uit de voeten hadden gemaakt, want af en toe hoorde je in de verte de schoten van de jagers.
Iets over de helft kruisten we een kleine rivier welke we voor een groot deel volgden. Wij zijn beiden dol op vogels en al kletsend hadden we het al over de waterspreeuw gehad en hoe leuk het zou zijn wanneer we er één zouden zien. En ja hoor een kleine tien minuten later schoot een donkere schicht met witte buik laag over het water vliegend aan ons voorbij. Om vervolgens eigenwijs met zijn staart wippend ons uitdagend aan te gaan zitten kijken op een steen. Alsof hij ons had gehoord kwam daar de waterspreeuw zich melden. Enthousiast slopen we naderbij ons uit het zicht houdend, in de hoop hem op de foto te kunnen vastleggen. Steeds wanneer we in de buurt kwamen kreeg hij ons echter door en vloog dan snel een klein stukje verder. Alsof hij tikkertje wilden spelen. Plotseling schoot hij een duiker in en wij besloten op een schuine helling ernaast in de zon te gaan zitten wachten om te zien of hij nog terug zou komen. Terwijl we ons afvroegen waar de bandensporen van zouden zijn die door de rivier liepen omhoog de berg weer op, werden we opgeschrikt door een oorverdovend lawaai. Twee grote quads schoten op ons af en stopten precies bij de helling waar wij zaten. Een beetje verbaasd en verontwaardigd gingen we opzij, waarop zij zich met veel kabaal door het water ploegden en het terrein inreden. Het laat zich raden dat de waterspreeuw zich natuurlijk ver uit de voeten had gemaakt en wij dus ook. De rest van de tocht konden we gelukkig ongestoord voortzetten. Het was nog zo zonnig dat we zelfs een stuk in t-shirt hebben gelopen, zo warm was het geworden. Vlak voor Houffalize kwamen we nog verse sporen van een bever tegen, die net als in ons land, tegenwoordig weer steeds meer voorkomen in de Ardennen. Het was dan ook een prachtige wandeling.

Nadat we weer bij de cabane waren gearriveerd was het tijd om even op te frissen en ons klaar te maken voor het diner. Het was gezellig druk in het restaurant en na het aperitief genoten van een heerlijk menu met een voorafje van bietenmousse, lamfilet als hoofdgerecht en een flensje met ijs na. Simpel, vers bereid en overheerlijk. We besloten nog een afzakkertje te nemen aan de bar. Twijfelend over waar we onszelf mee wilden verwennen vroeg Henja of we misschien iets wilden proeven wat ze zelf maakt. Het heette Prunelleke en was gemaakt van sleedoorn, cognac en brandewijn. Nou dat lieten we ons geen twee keer zeggen en na een klein proefglaasje waren we verkocht. Wat was dat lekker! Door de cognac en de vruchten had een hele lekkere zachte afdronk, ondanks het behoorlijke alcoholpercentage. We hebben ze ons dan ook goed laten smaken en in opperbeste stemming zijn we weer terug “gehuppeld” naar onze cabane. Nagenietend van de fijne dagen en leuke gesprekken met Bob en Henja zaten we nog even na te genieten bij de kachel om vervolgens met gloeiend en met rode wangen in bed te rollen.

Na wederom een fijne nacht was, de dag van ons vertrek aangebroken en met enige tegenzin pakten we onze tassen weer in. We hadden het uiterste uit ons verblijf geperst en vijf voor elf meldden wij ons bij de receptie om afscheid te nemen. Er waren meer gasten die met tegenzin vertrokken en terwijl wij voor vertrek nog even genoten van een kop koffie vroegen we Henja of ze de Prunelleke ook verkocht. “Ja hoor natuurlijk!” was haar antwoord. Blij met de gedachte dat we nu ook thuis nog even konden nagenieten bestelden we een flesje dat met veel liefde werd gevuld en ingepakt. Vlak voordat we zouden vertrekken werd ons gevraagd of we ook de andere mogelijkheden eens wilde bekijken, zodat we ook daar een beeld bij hadden. Voor we het wisten kregen we de grand tour en hebben we alle kamers en studio’s gezien. Alle verblijven hebben hun eigen sfeer en zijn smaakvol ingericht. De hotelkamers doen heel authentiek en gezellig aan. Denk aan een oude herberg of Frans hotelletje waar vroeger reizigers te paard een bed voor de nacht zochten, dan krijg je denk ik een goed beeld bij de sfeer. De studio’s zijn voorzien van alle gemakken (zelfs een kitchenette) en hebben een beetje een relaxte jaren 60-70 hippie sfeer in de goede betekenis. De cabanes bieden veel privacy, liggen op redelijk afstand van elkaar en zijn zeer compleet uitgerust. Kort samengevat alle verblijfsmogelijkheden zijn zeer aan te bevelen en bieden voor elk wat wils. Alles is dan ook met veel liefde en zorg door Bob en Henja gebouwd en ingericht.
Het was inmiddels hoogste tijd om te gaan en na afscheid te hebben genomen met twee warme knuffels reden we huiswaarts. Wat hebben we genoten en wat verheugen wij ons nu al op een volgende keer. Ik weet zeker dat we dan weer een nieuw sprookje zullen beleven!

La truite d’argent is een aanrader voor iedereen die tot rust wil komen, zich wil laten verwennen door twee zeer gastvrije relaxte mensen en zich wil onderdompelen in een laidback sfeer om even helemaal te onthaasten. Er is natuurlijk nog veel meer te vertellen en te doen kijk ook maar eens op hun site.