Vorige jaar ben ik Jan en José tegengekomen op natuurkampeerterrein Hessenoord. Daar hadden ze een prachtig kampement ingericht met twee schitterende tipitenten en een grote tarp. Ik ben in het verleden bezig geweest met het bedenken van weekendarrangementen waarin het verblijf in en rondom een tipi een centrale rol had. Wanneer je je dan oriënteert op modellen, merken en mogelijkheden dan stuit je vanzelf op Jan, José en proTipi. Die ontmoeting is mij altijd bijgebleven. Niet alleen de tipi’s waren mooier dan ik had kunnen dromen, maar ook de ontmoeting met Jan en José was hartverwarmend. Het enthousiasme dat zij over weten te brengen over hun producten en deze wijze van kamperen is bijzonder aanstekelijk. Ik voelde echt een klik en toen ik begon met “Avontuurlijk Leven” had ik het voornemen een artikel aan het kamperen in een tipi te wijden.

Bij aankomst bleek iedereen druk, er werd niet gereageerd op de bel, dus ik zocht mijn weg en belandde uiteindelijk in het woonhuis waar José geheel verdiept zat in het aan elkaar naaien van stroken tentdoek. Ik werd door José verwezen naar de achterzijde van het huis waar een prachtige geheel uit hout opgetrokken werkplaats annex verblijfsruimte was. Jan had de houtkachel al aangestoken en had tevens gezorgd voor croissantjes kaas en een iets zoets voor bij de koffie. Ik voelde mij meteen welkom en op mijn gemak.

Na even kort met elkaar opgefrist te hebben waar we elkaar van kennen kregen we het al snel over “Avontuurlijk Leven” magazine; wat ik er mee wilde bereiken, wie de doelgroep is en wat voor informatie ik wil delen. Een lekker open en positief kritisch begin van het gesprek.

Ik vertelde over mijn ervaringen en dat er naar mijn mening veel in hokjes wordt gedacht en zaken als carrière, spullen en inkomen als afspiegeling worden gezien van hoe goed het met ons gaat. Dat de virtuele wereld onze voeling met de werkelijkheid doet vervagen en dat de diepere onderliggende lagen vaak vergeten worden. Dat geluk en avontuur overal te vinden zijn, maar dat je er voor open moet staan. Door mijn ervaringen en tips en die van anderen op een centrale plek makkelijk vindbaar aan te bieden hoop ik mensen te inspireren en motiveren.

Toen ik vroeg vanuit welke voorgeschiedenis en visie het idee was ontstaan om zelf tipi’s te gaan maken bleek er een bijzondere geschiedenis aan ten grondslag te liggen, waarin een aantal van bovenstaande elementen in naar voren komen.

Vroeger; vertelt Jan, was ik zo’n twintig jaar werkzaam in de wegenbouw en had een leven zoals velen. Totdat ik gevraagd werd een jaar naar Mozambique te gaan. Die periode heeft veel in perspectief gezet voor mij door wat ik daar gezien en meegemaakt heb. 

Toen ik na een jaar in de Westerse wereld terug kwam viel mij de decadentie en overdaad op van alle spullen die worden aangeprezen en uitgestald. En het idee dat alles, dus ook geluk, te koop is. Toch ben ik nog vele jaren door blijven werken bij dit bedrijf. In die periode kreeg ik steeds meer invloed binnen het bedrijf en draagvlak bij mijn mensen, omdat ik ze in tegenstelling tot wat mijn leidinggevenden wilden als gelijken behandelde en niet als “voetvolk”. Uiteindelijk verschilde de visie van mij op goed werkgeverschap en die van de directie dusdanig dat de samenwerking niet langer te handhaven was. Kerst 1994 kreeg ik dan ook te horen dat ik er voor mij niet langer een plek was binnen het bedrijf en hebben we op gepaste wijze afscheid van elkaar genomen.

Dit werd de Vinkenbos. Arbeid en zingeving staan hier centraal. Het voert te ver om daar nu een heel uitgebreide toelichting op te geven, maar in essentie komt het er op neer dat een duidelijke regelmaat en ritme in zowel werk, rust als bezinning heilzaam is voor je geestesgesteldheid en weerbaarheid. Dat basale van rust, ritme en regelmaat ervaar je ook heel sterk tijdens het kamperen.

En dat brengt ons gesprek op de andere passie van Jan en José, het maken van en kamperen in een tipitenten.

De basis voor proTipi werd al vroeg gelegd. De eerste ervaring hebben we opgedaan met een tipi opgebouwd van surfmasten waar doeken omheen werden gewikkeld. Een simpel experiment met vrienden om te ervaren hoe het is om in een tipi te verblijven en slapen. Het was afzien vertelt Jan lachend. We waren met een behoorlijke groep, hadden flink naar de bodem van de fles gezocht en het was net iets te vol. Kortom ontzettend gezellig maar niet iets om heel vaak te herhalen op die manier.

In de loop van de daarop volgende jaren deden we ervaring op met bestaande modellen en die voldeden redelijk, maar naar onze mening kon het altijd beter. De bestaande modellen zijn gemaakt om als mobiel basiskamp te dienen en daarvoor zijn ze heel geschikt. Wij zochten echter een tipi die voelt als thuis. Warm, robuust en droog. Met voldoende ruimte om in alle seizoenen als gezin comfortabel in te kunnen verblijven. En zo begonnen we vanaf 2000 onze tipi’s zelf te maken. Na negen jaar experimenteren en door ontwikkelen kwamen we tot het model dat voldeed aan al onze wensen en eisen. Vanaf die tijd zijn we de tipi’s ook gaan aanbieden op de markt voor de echte liefhebbers. Alles wordt door ons met de hand gemaakt. Niet alleen de tipi, maar ook de bijbehorende kachels en buitenkookapparatuur. Alles volgens de hoogste kwaliteitsstandaard en de visie “je doet het goed of je doet het niet”.

Inmiddels zijn er zevenenzeventig tipi’s verkocht en de gedachte leeft om er uiteindelijk honderd te maken. “Waarom honderd?”: vraag ik Jan.

Ten eerste omdat het een van de Benedictijnse ideeën is. Kondig een begin en een eind aan.
Beperk je, daarin toont zich de meester (vrij naar Goethe). Daarnaast komt het vrijwel nooit voor dat er wordt gekozen voor een gelimiteerde oplage wanneer een product goed verkoopt. Ten derde zijn we heel nieuwsgierig wat er gebeurt wanneer je zoiets aankondigt. Je geeft op voorhand aan dat het product spaarzaam op de markt te verkrijgen is.

Eén van de nieuwe projecten waar aan gewerkt wordt is de ontwikkeling van een saunatipi. Verder is Jan continu bezig om nieuwe producten te ontwikkelen en de bestaande nog verder te verbeteren.

Ik ben een gelukkig mens dat ik kan leven van mijn datgene waar mijn hart ligt en heb het getroffen dat ik dat kan delen met mijn gezin. Hoewel ik soms wat somber en verdrietig wordt wanneer ik zie hoe een deel van de maatschappij ontaard, zie ik ook een bemoedigende ontwikkeling in een steeds groter wordende groep mensen en ondernemingen die het anders willen doen op een duurzame meer verantwoorde wijze.

We besluiten hiermee af te ronden en lopen naar buiten, naar de tuin om even informeel nog wat na te praten. Bij een kop koffie filosoferen we nog even door totdat het lunchtijd is. Na een heerlijke kop soep en de zelfgemaakte kachel bewonderd te hebben in de keuken, is het tijd om afscheid te nemen. Vol indrukken, ideeën en het gevoel dat we vast vaker van elkaar zullen horen rijd ik naar huis.

Jan en José zijn de drijvende kracht achter proTipi waaraan mede wordt gerefereerd in het artikel over kamperen in een tipi. Voor meer informatie bezoek ook hun site