De Tiny House-beweging is overgewaaid uit de Verenigde Staten. Daar kwam klein wonen in de spotlights te staan na de financiële crisis van 2007. De huizenmarkt wankelde en er ontstond een behoefte aan schuldenvrij en flexibel wonen…

Tiny house pioniers gingen hun eigen kleine huisjes bouwen, maar liepen aan tegen wetgeving die eisen stelt aan de minimale afmeting van een woning. Om dit te omzeilen bouwde men de zelfvoorzienende huizen op trailers, tussen de acht en vijfentwintig vierkante meter groot. De minimalistische woonvorm staat symbool voor vrijheid en eenvoudig leven en groeide uit tot de ‘Tiny House movement’.

Ook hier in Nederland komt steeds meer aandacht voor klein wonen in de media. Een groeiend aantal mensen neemt geen genoegen met wat het grote bouwen oplevert. Klein hoeft geen doel op zich te zijn maar is een manier om vorm te geven aan een persoonlijke woonwens zonder torenhoge bedragen uit te geven. Een wens die gaat over kwaliteit boven vierkante meters, gezonde materialen en een ‘lichte’ levensstijl. En over zelf het dak boven je eigen hoofd timmeren.
De toenemende populariteit zal deels te verklaren zijn doordat mensen ook hier hebben meegemaakt wat voor impact een financiële crisis heeft op hun persoonlijke leven.

Tweede mogelijke reden is het groeiend besef dat we verantwoord en duurzamer moeten omgaan met de resources die we hebben. Het besef dat wanneer we niets doen we er op kunnen wachten dat er dingen gebeuren die we niet willen en moeilijk of niet omkeerbaar zijn.

Toch is de drempel voor velen, zeker in Nederland, hoog. Binnen de bestaande wet- en regelgeving lijkt weinig ruimte voor daadwerkelijke bewoning. Daarnaast is zelfbouw niet voor iedereen weggelegd, hoeveel filmpjes er op Youtube ook over te vinden zijn.

Inmiddels zijn steeds meer partijen zich aan het inspannen om de belemmeringen te overwinnen en om te kijken op welke wijze “tiny housing” een geaccepteerde woonvorm kan worden in Nederland. Meer weten? Uitgebreide informatie vind je via de vermelde links.